کد مطلب:234762 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:242

نماز وسیله ی رسیدن به خدا
امام رضا علیه السلام فرموده است: «الصلاة طلب الوصال الی الله من العبد؛ [1] .

نماز مطالبه ی وصال و تقرب بنده به سوی خداوند است».



[ صفحه 27]



غرض ز مسجد و میخانه ام وصال شماست

جز این خیال ندارم، خدا گواه من است



گفته شده است: «وصل عبارت است از اتصال به محبوب و آن را بعد از هجران، لذتی است كه به وصف درنیاید و تا عاشق دیدار محبوب، بیخود نشود، به وصال معشوق نرسد. طالب وصال محبوب باید، همواره در مجاهده باشد تا به دیدار و وصل محبوب نایل شود و سختی ها را تحمل كند تا از شراب وصل سیراب شود». [2] .

حال بهترین و كاملترین حلقه ی اتصال بین بنده و حضرت پروردگار، نماز است.

در بوستان فرح بخش نماز است كه می توان شمیم عطر وصال را بویید و از شراره های معنوی آن، قلب را جلا داد.



حافظ، وصال می طلبد از ره دعا (نماز)

یا رب دعای خسته دلان مستجاب كن



روایت شده است كه خدای تعالی به یكی از صدیقان وحی فرمود كه: مرا بندگانی است از بندگانم كه آنان مرا دوست می دارند، من نیز آنان را دوست می دارم. آنان مشتاق منند و من نیز مشتاق آنان هستم....

عرض كرد: پروردگارا! نشان آنان چیست؟ فرمود: همان گونه



[ صفحه 28]



كه چوپان مهربان به دنبال گله ی خود است، آنان نیز تمام روز را به دنبال سایه ها هستند تا ببینند كی به پایان می رسد و... پس چون شب آنان را فراگرفت و تاریكی ها درهم آمیخت و بسترها گسترده شد و تخت خواب ها زده شد و هر دوستی با دوست خود به خلوت رفت، آن گاه بر قدم هایش در پیشگاه من می ایستد و صورت هایشان را به سوی من فرش زمین می كنند و با كلام من، به مناجات می پردازند. گاهی ناله می كنند و گاهی گریه و گاهی آه پردرد و گاهی شكایت. آنان در طول شب یا نشسته اند و یا ایستاده و یا در ركوع و یا در سجده.

من می بینم كه آنان به خاطر من چه می كشند و می شنوم كه چه شكایت ها از عشق می دارند؟ من به آنان سه چیز عطا می كنم:

1 - از نور خودم به دل های آنان می اندازم كه با آن نور از من آگاهی یابند.

2 - اگر آسمان و زمین و آنچه در آنها است در میزان اعمال آنان باشد، من آنها را برای آنان اندك می شمارم.

3 - رویاروی آنان می شوم و.... [3] .



چو شب گیرم خیالش را در آغوش

سحر از بسترم بوی گل آید



حضرت امام رضا علیه السلام خود، نمونه ی كاملی از چنین نمازگزاران



[ صفحه 29]



عاشق است.

اباصلت هروی می گوید:

به «سرخس» مسافرت كردم و در آنجا در جلو زندان امام رضا علیه السلام رفتم تا اجازه بگیرم و به حضور آن حضرت برسم و احوال پرسی كنم. زندان بان ها به من اجازه ندادند و گفتند: هیچ راهی نیست» گفتم: چرا؟

گفتند زیرا امام رضا علیه السلام در بسیاری از اوقات در شبانه روز هزار ركعت نماز می خواند و فقط ساعتی در اول روز و قبل از ظهر و هنگام غروب در محل نمازش می نشیند و با خدا مناجات می كند.

گفتم: در همین موقع برای من اجازه بگیرید، اجازه گرفتند.

خدمت آن حضرت رسیدم، دیدم در محراب خود نشسته و در اندیشه است.... [4] .


[1] بحارالانوار، ج 84، ص 264.

[2] شرح بر مقامات اربعين، ص 213.

[3] رساله ي لقاء الله، ص 133 و 134.

[4] بحارالانوار، ج 12، ص 159؛ داستان هاو حكايت هاي نماز، ص 31.